مقدمه:
توکن PoW، مخفف توکن اثبات کار (Proof of Work)، نقش مهمی در فضای کریپتو ایفا می‌کند و از اهمیت بسزایی در اکوسیستم بلاکچین Toobit برخوردار است. در این مقاله، به مفهوم توکن‌های PoW، نقش آن‌ها در دنیای رمز ارزها، و تفاوت آن‌ها با سایر الگوریتم‌های اجماع می‌پردازیم.
توکن PoW چیست؟
PoW مخفف «اثبات کار» (Proof of Work) است که یک مکانیزم اجماع برای تأیید و اضافه کردن تراکنش‌ها به بلاکچین محسوب می‌شود. در یک شبکه PoW، نودها (که معمولاً ماینر هستند) با یکدیگر رقابت می‌کنند تا مسائل پیچیده ریاضی را حل کنند و ثابت کنند که کار روی بلاکچین را انجام داده‌اند. ماینرهایی که با موفقیت تأیید می‌شوند، با ارزهای دیجیتال جدیداً منتشر شده پاداش دریافت می‌کنند و بلوک جدید را به بلاکچین اضافه می‌کنند.
نحوه کارکرد توکن PoW:
در یک شبکه PoW، ماینرها در رقابت برای یافتن یک عدد تصادفی به نام «نانس» (nonce) هستند که وقتی با داده‌های بلوک هش می‌شود، شرط مشخصی را برآورده کند. این فرآیند نیازمند قدرت محاسباتی قابل توجهی است و اغلب به عنوان «ماینینگ» شناخته می‌شود وقتی یک ماینر نانسی پیدا کند که شرط مورد نظر را برآورده می‌کند، می‌تواند بلوک را به بلاکچین اضافه کرده و پاداش مربوطه را دریافت کند.
تفاوت‌های اثبات کار و سایر الگوریتم‌های اجماع:
علاوه بر PoW، الگوریتم‌های اجماع دیگری همچون اثبات سهام (PoS) و اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) وجود دارند. این الگوریتم‌ها با PoW متفاوت هستند؛ PoS تعیین می‌کند چه کسی مجاز به اضافه کردن بلوک‌های جدید است بر اساس مقدار توکن‌هایی که در اختیار دارند، در حالی که DPoS فرآیند را از طریق انتخاب نمایندگان انجام می‌دهد.
توکن‌های اثبات کار مشهور:
برخی از توکن‌های PoW مشهور شامل بیت‌کوین (BTC)، لایت‌کوین (LTC)، اتریوم (ETH) و مونرو (XMR) می‌باشند. این ارزهای رمزنگاری شده نمونه‌های شناخته شده‌ای از توکن‌های PoW هستند و نقش قابل توجهی در رشد و پذیرش تکنولوژی بلاکچین ایفا کرده‌اند.